„Człowiek potrzebuje trudności, są one niezbędne dla jego zdrowia. To co nas tu zajmuje, to ich nadmierna ilość.
Podstawowym pytaniem, które zadaje sobie terapeuta to nie jak pozbyć się chwilowych trudności, ale jak stawić czoła przyszłym kłopotom. Jaki rodzaj umysłowej i moralnej postawy jest niezbędny w relacji do zakłócających wpływów nieświadomego i jak może ona być przekazana pacjentowi?
Odpowiedzią jest pozbycie się oddzielenia pomiędzy świadomym i nieświadomym. Nie można tego zrobić poprzez potępianie treści nieświadomego w jednostronny sposób, raczej należy rozpoznać ich znaczenie polegające na kompensowaniu jednostronności świadomości i uwzględnić je. Razem świadome i nieświadome tendencje składają się na funkcję transcendentą. Jest ona określana jako ‘transcendentna’, ponieważ dokonuje organicznie możliwego przejścia od jednej postawy w drugą bez utraty nieświadomego.”– C.G. Jung, Transcendent function, CW vol. 8.
Pojęcie funkcji transcendentnej jest jednym z kluczowych terminów w teorii C. G. Junga. Przedstawił je w eseju o tej samej nazwie. Napisał go w 1916, w czasie, w którym sam poszukiwał połączenia świadomego z nieświadomym. W tym czasie powstały wtedy trzy jego ważne wczesne prace: „Funkcja transcendentna”, „Struktura nieświadomego”, które potem zostało przeredagowane na „Relacje pomiędzy ego a nieświadomym, jak również anonimowo opublikowane „VII sermones ad Mortous”. Rok później powstało „O psychologii nieświadomego”. Prace te stanowią podstawę wielu jego późniejszych ważnych idei. Co ciekawe, pierwotnie napisany po niemiecku esej nie został opublikowany aż do 1957, gdy jak mówił Jung, został odkryty przez studentów Instytutu C. G. Junga w Zurichu i przetłumaczony na angielski.
W trakcie wykładu oprzemy się głównie na eseju „Funkcja transcendentna”, ale będziemy odwoływać się też do przykładów tłumaczących to pojęcie zawartych w innych pracach Junga. Będziemy się przyglądać temu, w jaki sposób działanie funkcji transcendentnej pozwala na kreatywne rozwiązywanie stanów zahamowania energii, konfliktów, i wnosi bardziej zrównoważoną relację zarówno do świata zewnętrznego, jak i do własnej psychiki.
Korzystać będziemy z następujących fragmentów Dzieł Zebranych Junga:
– C. G. Jung – „Dynamika nieświadomości”, CW 8 (Pl. Dz. t. 13): esej „Funkcja transcendentna” par. 131-193
– C. G. Jung – „Typy psychologiczne”, CW 6 (Pl. Dz. t. 2), par. 205, 427, Definicje
Recenzje
Książka nie ma jeszcze żadnej recenzji.