Tomasz J. Jasiński – Jak czytać Czerwoną Księgę. „Raven” Nr 1/2019
Czerwona Księga Carla Gustava Junga będzie powracającym tematem w naszym kwartalniku. W kolejnym z artykułów pierwszego numeru „Raven”: Jak czytać Czerwoną Księgę analityk jungowski Tomasz Jasiński otwiera opowieść o tym niesamowitym przedsięwzięciu Junga, które przez wiele lat pozostawało nieopublikowane. Cykl artykułów o Czerwonej Księdze odwołuje się do wykładów, które odbywały się w Instytucie Raven w latach 2017-2018.
Opublikowana w 2009 roku Liber Novus pokazała nieznane wcześniej oblicze C.G. Junga. Jej treść uświadamia nam potrzebę nowego odczytania całej jego psychologii. Pokazuje jednocześnie, że sam autor był jej pierwszym i najwierniejszym czytelnikiem. Dzieło jego życia, konceptualizacja teorii psychologicznej, było wielką próbą nadania intersubiektywnego, naukowego znaczenia treściom, które w niezmienionej formie pierwotnego doświadczenia znajdujemy zapisane w Czerwonej Księdze. W obliczu wielu setek stron tekstu wypełniającego tak zwane Dzieła Zebrane Junga, stajemy więc przed oczywistym pytanie o to, jak czytać Czerwoną Księgę?
Uniwersalna odpowiedź na to pytanie nie może jednak pochodzić od żadnego z czytelników tego tekstu. Każdy będzie go bowiem czytał w relacji do własnego doświadczenia duszy. Częścią wspólną dla każdego czytającego tekst będzie znajome poruszenie emocjonalne, jakie towarzyszy przeżywaniu życia na poziomie duszy. Jednak potem docieramy do krańca podobieństw i wkraczamy na ścieżkę intymnego, prywatnego znaczenia. Obcowanie z tekstem takim jak Liber Novus, zawsze wiąże się ze sferą osobistych znaczeń. Odpowiedzi na pytanie, jak czytać Czerwoną Księgę, można poszukiwać przez osadzenie jej w kontekstach: osobistym, historycznym, kulturowym i duchowym.
Jasiński T. (2019). Jak czytać Czerwoną Księgę. „Raven. Psychologia głębi i kultura” 1/2019 (01).
Tomasz J. Jasiński jest psychoanalitykiem jungowskim i członkiem zarządu Raven. Studiował filozofię, psychologię i psychotronikę na kilku różnych uniwersytetach w kraju i za granicą. W trakcie kilkunastoletniej praktyki psychoterapeutycznej pracował z osobami dotkniętymi różnymi formami cierpienia i w różnym wieku, począwszy od osób poniżej trzeciego roku życia, do osób osiemdziesięcioletnich.
Interesuje się naturą cierpienia i procesami leczenia, ujętymi z perspektywy psychologii głębi i duchowości, punktami zranienia i zniszczenia w życiu indywidualnym i zbiorowym oraz powstającymi z nich potraumatycznymi strukturami rzeczywistości. Jest autorem tekstów w temacie spotkań między różnymi obszarami doświadczenia oraz przekraczania granic mentalnych wynikających z ustępującego paradygmatu myślenia o świecie i człowieku.